Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Αποφοίτησε από το Κλασικό Λύκειο της Σχολής Αναβρύτων. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1997 διδάσκει Δραματολογία και Ιστορία Θεάτρου σε δραματικές σχολές («Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» Γιώργου Κιμούλη, Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, «Δήλος» Δήμητρας Χατούπη, Δραματική Σχολή ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου, Δραματική Σχολή Πέτρας), καθώς και σε ανάλογα σεμινάρια.

Διετέλεσε Αναπληρώτρια Διευθύντρια (2015-2016) και Διευθύντρια Σπουδών (2016-2019) της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Επίσης, έχει εργαστεί ως θεατρολόγος, στην ομάδα τεκμηρίωσης και στο σχεδιασμό της ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων, στο Κέντρο Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «Δεσμοί», καθώς και για το Γ΄ Πρόγραμμα και την ΕΤ1.

Κατείχε τη μόνιμη στήλη της κριτικής θεάτρου στην Ακρόπολη (1998-2000) και στο λογοτεχνικό περιοδικό Η Λέξη (1999-2011), ενώ κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα (Περίτεχνο, Το Δέντρο, Επτά Ημέρες της Καθημερινής, Πόρφυρας, Περίπλους, Επίλογος, Κάπα, Διαβάζω, Επτανησιακά φύλλα, Ελευθεροτυπία, κ.ά.) και θεατρικά προγράμματα (Φεστιβάλ Αθηνών, Φεστιβάλ Θεατρικών Μονολόγων Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, κ.ά), ενώ έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας, επιμελήτρια ή μέλος της συντακτικής ομάδας σε διάφορες εκδόσεις (Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο, Ε.Α.Π. – 2001, Επίδαυρος – Το Αρχαίο Θέατρο, οι Παραστάσεις, εκδ. Μίλητος, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, Patrice Pavis, Λεξικό του θεάτρου, Εκδ. GUTENBERG, Χριστίνα Τσίγκου, Το πρόσωπο, ο λόγος και η σκηνή- Με τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμιουελ Μπέκετ, Εκδ. Καστανιώτη, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Παγκόσμιο Θέατρο, 1 – Από το Μένανδρο στον Ίψεν, 2 – Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ, 3 – Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ, Εκδ. Πατάκη, Έλληνες σκηνογράφοι και αρχαίο δράμα, ΥΠ.ΠΟ. – Τ.Θ.Σ., κ.ά).

Έχει λάβει μέρος σε θεατρολογικά συμπόσια, σε παρουσιάσεις θεατρολογικών βιβλίων και συναφών θεμάτων και υπήρξε μέλος της επιτροπής των Βραβείων Κάρολος Κουν και της Ένωσης Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών (2010), καθώς και της Επιτροπής του Βραβείου «Ελευθερία Σαπουντζή» (2005, 2007)

Ως δραματολόγος, διασκευάστρια και μεταφράστρια έχει συνεργαστεί με διάφορους οργανισμούς (Εθνικό Θέατρο, Σ.Γ.Τ. Ιδρύματος Ωνάση, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Φεστιβάλ Επιδαύρου, Θέατρο Τέχνης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRA, κ.ά.), και σκηνοθέτες (Θοδωρής Αμπαζής,  Στάθης Λιβαθινός, Σταμάτης Φασουλής, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Τσέζαρις Γκραουζίνις, Άρης Τρουπάκης, Ελεάνα Τσίχλη, Γιολάντα Μαρκοπούλου, Μαρία Σαββίδου, Ορέστης Τάτσης, κ.ά.).

Έχει κάνει τη διασκευή και δραματουργική επεξεργασία θεατρικών, αλλά και κλασικών μη θεατρικών έργων (Έμποροι των Εθνών του Αλ. Παπαδιαμάντη, Ερωτόκριτος του Β. Κορνάρου,  Ιλιάδα, του Ομήρου,  Διαβολιάδα του Μ. Μπουλγκάκοφ, Θάλαμος αρ. 6 του Τσέχωφ, Ο Ευτυχισμένος πρίγκιπας του Ό. Ουάιλντ, Δαιμονισμένοι του Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι, Ακυβέρνητες Πολιτείες – Νυχτερίδα του Στρατή Τσίρκα, Μικρές ιστορίες για αγρίους του Μπερνάρ Φριό, Ο άνθρωπος που γελά του Βικτόρ Ουγκό, Ο Πύργος του Φραντς Κάφκα, Μεθυσμένη Πολιτεία του Σωτήρη Πατατζή, κ.ά), θεατρικές μεταφράσεις (Τρωάδες του Ευριπίδη, Ο Γάμος του Φίγκαρο του Μπoμαρσέ, τα χορικά του Οιδίποδος τυράννου του Σοφοκλή, Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ), καθώς και λιμπρέτα (Ο άνθρωπος που γελά, Ήρα –μονόπρακτη όπερα του Θ. Αμπαζή).